66
ленно напоминал колокольный. Началось все после страшной
ночной бури и внезапно наступившего затишья. Разбуженные
стихией, громадные волны в бешенстве набрасывались на бе-
рег у Бакланьего мыса с востока. Вот тут-то легенда и ожила!
Озеро заговорило колокольным звоном.
А теперь о восьмом – зайсанском – чуде света.
К югу от Курчумского хребта, на полпути к Зайсан-
озеру, в дрожащем, перегретом воздухе издали замечаешь
пламенеющий, словно горящий на ветру угол пустынного
ландшафта. «Конечно, мираж!» – говоришь себе. Однако на-
ряду с другими призрачными картинами чудный пейзаж
никак не исчезает. «Так что же это, если не мираж?» – зада-
ешься ты вопросом, и чем скорее приближаешься к нему,
тем ярче становится картина. И вскоре убеждаешься, что
это не что иное, как цветные глины. Понимаешь тогда, что
попал в какой-то совершенно ирреальный мир. Взору от-
крывается фантастическая панорама цветистых холмов.
С отдельных красноватых холмов «выстреливают» в тебя
ослепительно яркие вспышки света. Кажется, на глины вы-
сыпались все звезды мироздания и дерзко сверкают под лу-
чами дневного светила.
Все это и есть «чудо света» – Киин-Кириш. Здесь не
побывать – не увидеть сердца всей впадины. Дух порой за-
хватывает от необычности неземного ландшафта, будто
оказался на другой планете, и торопишься войти в глубь
разноцветной пустыни, чтобы увидеть, потрогать вживую
чудеса, которые она являет. Откликаясь на ее зов, идешь на-
да басқа да елестеген көріністер арасында әлгі керемет
пейзаж еш жоғалмайды. «Бұл сағым болмаса, сонда не?» –
деп өзіңе сұрақ қоясың, оған жақындаған сайын көрініс
айқындала түседі. Көп кешікпей бұның түрлі-түсті саз
екендігіне көзің жетеді. Шындыққа жатпайтын әлдебір
әлемге тап болғаныңды түсінесің. Көз алдыңда түрлі-түсті
төбелердің өзге қиял әлеміндегі көрінісі ашылады. Же-
келеген қызғылт төбелерден жарықтың көз қарықтырар
сәулелері «жалтылдайды». Әлемнің барлық жұлдызы осы
сазды жерге жауып, күн сәулелері астында жарқ-жұрқ етіп
жатқан сықылды.
Міне, осының барлығы да «әлемнің кереметі» –
Қиын керіште. Мұнда болмау – бүкіл ойпаттың жүрегін
көрмегенмен бірдей. Жер бетіне жаттай көрінетін
ландшафтының кереметтігі, құдды бір өзге ғаламшарға
түскендей сезіндіріп, тынысыңды тарылтады. Түрлі-түсті
даланың түкпіріне еніп, оның кереметін қолыңмен ұстап
сезінуге асығасың. Оның шақырған дауысына елітіп, әрі
Бұйырғын бұтасы
Кустик биюргуна
Алтайдан Каспийге дейін. Қазақстанның табиғи, тарихи және мәдени ескерткіштері мен көрнекті орындарының атласы
4. Зайсан ойпаты
I...,56,57,58,59,60,61,62,63,64,65 67,68,69,70,71,72,73,74,75,76,...586