220
тап мұнда К. А. Ақышевтің (1960), Г. Б. Здановичтің (1974),
В. Ф. Зайберттің (1984), М. К. Хабдулинаның (1974) бас-
шылығымен археологиялық барлау және стационарлық
жұмыстар жүргізі лді. VIII, IX, Х Кеңөткел қонысында,
I Қошқарбай қорымында, Павловка қонысы мен қоры-
мында, XXI Кеңөткел тұрағында және т. б. қазба жұмыс-
тары жүргізілді.
Көне заман адамдары үшін Кеңөткел төңірегі өте
жайлы қоныс болды, себебі мұндағы шағындау кеңістікте
тамаша табиғи-экологиялық жағдай қалыптасты. Мұнда
балық, аң аулауға, жеміс-жидек теруге барлық жағдай бар.
Жазық алқап қатты желден қалқаланған, шоқыларда орман-
ағаш қалың өсті, олар осы бөктерді жағалата үйлер, жер-
леу құрылыстарын салуға және отын ретінде пайдаланыл-
ды. Тіпті энеолит заманындағы климаттың дәуірлік өзгерісі
бұл жерді мекендеушілердің саны мен дағдылы өміріне кері
әсерін тигізе алмады.
Өңірдің археологиялық жағынан жайлы бола-
тын себебі, объектілер бір-біріне жақын орналасқан
және оларды зерттеу тас, қола, темір дәуірлеріне бөліп
жіктеуге, шаруашылық пен өндірістік қызметтің өзіндік
ерекшеліктерін қайта сараптап шығуға, Көкшетау өңірінің
шаруашылық-мәдени типі үшін сипатты белгі лерді
үлгілеуге аса қолайлы.
Ертедегі адамдардың өмірі туралы ақпараттарды
негізгі бөлігі бүгінгі дейін сақталып келген жерлеу орын-
дарынан алуға болады. Мысалы, Шағалалы өзенінің оң
жағасындағы қырат үстінде орын тепкен I Қошқарбай
қорымы жерлеудің төрт тобына бөлінеді және мола үстіне
құрылатын құрылғылардың жетпістен астам түрінің басын
Қыш ыдыс. І Қошқарбай қорымы. Қола дәуірі
Керамический сосуд. Могильник Кошкарбай I. Эпохи бронзы
I Қошқарбай қорымы. 2 қоршаудың жалпы көрінісі. Қола дәуірі
Могильник Кошкарбай I. Общий вид ограды 2. Эпоха бронзы
археологические разведочные и стационарные работы
под руководством К. А. Акишева (1960), Г. Б. Здановича
(1974), М. К. Хабдулиной (1974), В. Ф. Зайберта (1984). Рас-
копки проводились на могильнике Кошкарбай I, поселени-
ях Кеноткель VIII, IX, X, поселении и могильнике Павловка,
на стоянке Кеноткель XXI и т. д.
Привлекательность Кеноткельского района для древ-
него человека состояла в том, что здесь на относительно
малом пространстве сложились прекрасные природно-
экологические условия. Тут все благоприятствовало рыбо-
ловству, охоте и собирательству. Долина была закрыта от су-
ровых ветров, богатая лесная растительность на сопках и
вдоль них служила ресурсом для строительства жилищ, по-
гребальных сооружений и костров. И даже эпохальные из-
менения климата в сторону континентальности во времена
энеолита не сказались на численности и привычном обра-
зе жизни здешних обитателей.
Привлекательность же региона в свете археологии со-
стоит в том, что объекты находятся компактно по отноше-
нию друг к другу, и изучение их позволяет создать дробную
периодизацию каменного, бронзового и железного веков, ре-
конструировать тонкости хозяйственной и производствен-
ной деятельности, смоделировать характерный для Кокше-
тауского региона хозяйственно-культурный тип.
Основную часть информации о жизни первобыт-
ных людей дают нам сохранившиеся до наших дней захо-
ронения. Могильник Кошкарбай I, расположенный на воз-
Алтайдан Каспийге дейін. Қазақстанның табиғи, тарихи және мәдени ескерткіштері мен көрнекті орындарының атласы
17. Қошқарбай шатқалы