Стр. 521 - ТОМ2

521
Отырар қалашығы. Қала құрылысының бір бөлігі. ХІ–ХІІ ғасырлар
Городище Отрар. Участок городской застройки. XI–XII века
30 км жерде тұрғанШелек қонысына дейін жетіп, Самарқанға
қайтты.
Отырар тағдыры Темірдің мұрагерлері мен Шайба-
нидтердің қазақ хандарымен күресі барысында сынға түсті.
Күрес алмакезек жеңістермен аяқталды, бірақ XVI ғ. екінші
жартысынан бастап Отырар негізінен қазақ билігінде болды.
Бір кезде көршілес қалалармен бірге тарихи алаңға шыққан
ол, сірә, XVIII ғ. ортасына дейін өмір сүрді.
Отырардың қаңлылармен, қыпшақтармен байланыс-
ты бай тарихы зерттеушілердің назарын әлденеше рет ау-
дарды. Отырар үйіндісінде әр кезде П. И. Лерх, К. А. Кларе
мен А. А. Черкасов, Л. Лыкошин, И. А. Кастанье, В. В. Бартольд,
А. Ю. Якубовский, А. Н. Бернштам мен Ә. Х. Марғұлан секілді
ғалымдар болды.
Судьба Отрара вновь подвергалась испытаниям в ходе
борьбы наследников Тимура и Шибанидов с казахскими хана-
ми. Борьба шла с переменным успехом, но со второй половины
XVI в. Отрар большей частью находился во власти казахов. Он
существовал, видимо, до середины XVIII в., намного пережив
соседние города, которые когда-то вместе с ним вышли на
историческую арену.
Прошлое Отрара, связанное своими корнями с историей
кангюев, канглы, кыпчаков, неоднократно привлекало внимание
исследователей. На развалинахОтрара в разное время побывали
П. И. Лерх, К. А. Кларе и А. А. Черкасов, Н. Лыкошин, И. А. Кастанье,
В. В. Бартольд, А. Ю. Якубовский, А. Н. Бернштам и А. Х. Маргулан.
Трудно пройти мимо грандиозных развалин. Если за-
браться на самую высокую точку Отрара – а он возвышается
От Алтая до Каспия. Атлас памятников и достопримечательностей природы, истории и культуры Казахстана
1. Рудный Алтай 96. Городище Отрар (Отрартобе)