Стр. 162 - ТОМ3

Алтайдан Каспийге дейін. Қазақстанның табиғи, тарихи және мәдени ескерткіштері мен көрнекті орындарының атласы
129. Үстірт табиғи қорығы
ловой до 60 см, хвоста – 35 см. Мех светлый, желтоватый, на
конце хвоста три неясных кольца. Рое т неглубокие норы.
Питае тс я ме лкими г рызу нами, ящерицами и неко торыми
насекомыми. Имеет промысловое значение.
Гепард. Еще сравнительно недавно он встречался на
плато. Ныне исчез, хотя временами сообщается, что кто-то
его где-то видел. Но это больше похоже на вымысел, досто-
верные факты отсутствуют
Каракал – хищник из семейства кошачьих. Часто его
называют степной рысью, так как у него много сходного с
ней в облике. Почти одинаковые размеры, на ушах кисточ-
ки. Только у каракала окрас другой – светло-желтый, но ки-
сточки на ушах черные. Он и более поджарый по сравне-
нию с рысью. Его основная пища – грызуны, чаще мелкий
Шағыл мысығы – мысық тұқымдасына жата-
тын жыртқыш. Ол үй мысығынан біршама ірі. Дене-тұрқы-
ның ұзындығы 60 см-ге дейін жетеді, құйрығы – 35 см. Жүні
ашық түсті, сарғыштау, құйрығының ұшында түсініксіз-
деу үш жүзікшесі бар. Іні онша терең болмайды. Ұсақ
кеміргіштермен, кесіртке және кейбір жәндіктермен
қоректенеді. Ауланатын аң.
Қабылан. Ол Үстіртте жақында ғана пайда болды.
Қазір жоғалып кетіп, уақыт өте келе, біреулер анда-мұнда
көрдік деседі. Бірақ нақты сенімді дерек жоқ.
Қарақал – мысық тұқымдасқа жататын жыртқыш.
Оны көп ретте дала сілеусіні деп атайды, яғни оның
сілеусінмен түр жағынан ұқсастығы бары анық болса керек.
Дене-тұрқылары да бірдей, құлақтарында түймесі бар. Тек
162
Үстірт – «Биік орналасқан өңір». Батыс жары
«Высокая страна» – Устюрт. Западный чинк