289
қатыстыра отырып, үш жылдай уақыт жұмсады. Бұл іс орыс
графикасының негізіндегі қазақ әліпбиінің алғашқы үлгісі
болды.
Ыбырай Алтынсарин тек жаңашыл педагог ретінде
ғана емес, сондай-ақ этнограф-ғалым, фольклоршы және
жазушы ретінде белгілі. Императорлық орыс географиялық
қоғамының Орынбор бөлімшесі жазбалары жинақтарында
жарияланған «Очерк обычаев при сватовстве и свадьбе у
киргизов Оренбургского ведомства» және «Очерк обыча-
ев при похоронах и поминках у киргизов Оренбургско-
го ведомства» атты ғылыми еңбектер Ыбырай қаламынан
туған. Осы еңбектері үшін ол аталған қоғам бөлімшесінің
мүшелігіне сайланған болатын. Мұғалім Алтынсарин ауыл-
ауылды аралай жүріп қарттардан халық хикаялары мен
аңыздарын, мақалдары мен мәтелдерін, әндерін жазып ал-
ды. Оның жинаған материалдарының бір бөлігі «Қырғыз
хрестоматиясына» енгізілді. Ол орыс жазушыларының
шығармаларын, әсіресе мысал өлдеңдерін көп аударды.
1883 ж. Ыбырай Алтынсарин Арақарағай болы-
сына көшті. Қостанайдан 3 км жердегі Тобыл өзенінің
жағасына ағаш үй тұрғызып, төбесін қаңылтырмен жауып,
қалған ғұмырын сонда өткізді. Ыбырай Алтынсарин ау-
ыр науқастан кейін 1889 жылы 17 шілдеде қайтыс болып,
қазақ дәстүрімен әкесінің жанына Тобылдың оң жағасына
жерленді.
и учащихся старших классов светских школ степных укрепле-
ний Тургая и Иргиза. То была первая серьезная попытка созда-
ния казахского алфавита на основе русской графики.
Ибрай Алтынсарин известен не только как педагог-
новатор, но и как ученый-этнограф, фольклорист и писа-
тель. Его перу принадлежат «Очерк обычаев при сватовстве и
свадьбе у киргизов Оренбургского ведомства» и «Очерк обы-
чаев при похоронах и поминках у киргизов Оренбургско-
го ведомства», опубликованные в Записках Оренбургского
подотдела Императорского Русского географического обще-
ства. За эти труды он был избран членом-сотрудником подот-
дела этого Общества. Будучи учителем и разъезжая по аулам,
Алтынсарин встречался со стариками и записывал народные
предания, легенды, пословицы, поговорки, песни. Часть со-
бранного материала была включена им в «Киргизскую хре-
стоматию». Оставил он и литературное наследие – стихот-
ворения, рассказы, казахские переводы произведений рус-
ских писателей.
В 1883 г. Ибрай Алтынсарин избрал местом своего
проживания Аракарагайскую волость. В трех километрах от
Костаная на берегу реки Тобол он построил деревянный дом
с железной крышей, где и провел остаток жизни. Скончался
Ибрай Алтынсарин после тяжелой болезни 17 июля 1889 г. и
был похоронен по казахскому обычаю рядом с могилой от-
ца на правом берегу Тобола.
От Алтая до Каспия. Атлас памятников и достопримечательностей природы, истории и культуры Казахстана
24. Могила Ибрая Алтынсарина