Стр. 20 - ТОМ2

20
Көрші жатқан таулар – Жоңғар Алатауы мен
Барлықтың сілемдерінде – әдетте тасты беткейлерді
кекіліктер немесе тау шілдері мекендейді. Қандай да бір қауіп
төне қалса, олар ұшу емес, беткеймен тез жорғалап кеткенді
артық санайды. Кекілік жұмыртқасының саны жағынан чем-
пион болып табылады. Қатаң, қарлы қыста құстар жаппай
қырылып қалған жылдары аналық кекілік көктемте бір жо-
лы 22 жұмыртқаға дейін «басады». Кекілік – ауланатын құс,
ол – аңшылардың құмартып аулайтын құсы.
Көлдің қамысты қопаларын және атырауларын қабан,
ондатр, теңбіл мысық, су егеуқұйрығы мекендейді. Баяғы за-
манда, шамамен жүз жыл бұрын, мұнда жолбарыс болған.
Көлді қоршаған дала мен тауларда елік (сібір елігі), түлкі,
борсық, қарсақ, құм қояны, кірпі кездеседі.
примерно сто лет тому назад, здесь водились тигры. В окру-
жающих степях и горах встречается елик (сибирская косу-
ля), лисы, барсуки, корсак, заяц-толай, еж.
Положил начало исследованию озер Алакольской
группы и их окрестностей ботаник А. И. Шренк, посетив-
ший эти места в 1840 и 1841 гг. Его работы опровергли мно-
гие домыслы, основанные на расспросных сведениях куп-
цов и дипломатов, побывавших в этих местах. Шренк обсто-
ятельно для своего времени изучил растительность, геологи-
ческое строение, рельеф, гидрографию и другие черты при-
роды края. Интересны его соображения относительно смыс-
ла и происхождения географических названий. Шренк за-
мечает, что на многих старых географических картах Ала-
коль именуется Алакту-гуль. Это не случайно. По его мнению,
Алтайдан Каспийге дейін. Қазақстанның табиғи, тарихи және мәдени ескерткіштері мен көрнекті орындарының атласы
54. Алакөл табиғи қорығы
Чеграва құстарының мекені
Колония чеграв