257
әлденеше рет ащы айтты. 1913 ж. Верныйда өткізілген Рома-
новтар әулетінің 300 жылдығына арналған айтыста барша
қазақ ақындарының алдында ол патша әулетін мадақтаудың
орнына жергілікті төрелерді сын садағына алды.
Қартайған шағында да Жамбыл өз көзқарасынан ай-
нымады. Ол Кеңес өкіметінің ізгі мұраттарына шын сенді.
Ақын бұрынғыша жақсылықты, адал еңбекті, туған жерге де-
ген махаббаты жырлады, халықтың дәстүрлі мәдениеті мен
көзқарасына жат нәрсені қабылдай алмады.
Жамбыл өз ауылдастарымен туған өлкесінде атқарылып
жатқан істерден әрқашан хабардар болатын. Таңертең ерте
оянып, төбеге шығып, тау мен дала тынысын бақылайтын.
«Ол өзінің сүйікті жорғасында мығым отыр, үстінде жібек
шапан, – деп жазады өзінің естелігінде оның әдеби хатшысы
Ғали Орманов, – кеудесінде ордендері жарқырайды. Айнала-
сында теңіз толқынындай колхоз егісі жайқалады. Міне, ол
дала бригадасының қосына жақындады. Егін керемет! Жас
колхозшылар ақсақалға жамырай амандасты. “Жарайсыңдар,
жігіттер! – деді оларға, – баптағанға жер жомарт!”»
Таулар, жайлаулар, гүлденген бақтар мен Алатау
етегіндегі алқаптарда жайқалған егін – барлығы Жамбыл
шығармашылығында бейнеленеді:
Елім менің жерге бай,
Айдын шалқар көлге бай.
Төрт түлігі мыңғырған,
Егісі көз тұндырған…
миллионы людей. Акын по-прежнему воспевал добро, чест-
ный труд, любовь к родной земле и не принимал все то, что
было противоестественным для народа.
Жамбыл всегда был в курсе дел своих аулчан и родно-
го района. Утром он вставал раньше всех и, выходя на при-
горок, наблюдал, как пробуждаются горы и степь. «Он крепко
сидит в седле на любимом коне-иноходце, одетый в шелко-
вый халат, – писал в своих воспоминаниях его литературный
секретарь известный поэт Гали Орманов, – на груди его сия-
ют ордена. Колышутся вокруг, словно волны моря, колхозные
посевы. Вот подъезжает он к стану полевой бригады. Хорош
урожай! Щедра возделанная любовно земля! Молодые кол-
хозники дружно приветствуют аксакала. “Молодцы, жигиты!
– обращается он к ним, – земля вас щедро наградит. Нужен
только хороший уход за ней. Работайте дружно!”»
Горы, пастбища, цветущие сады и колосящиеся нивы
в равнинах предгорья Алатау – все это нашло отражение в
творчестве Жамбыла:
Моя страна богата землей,
Богата зеркальными широкими озерами,
Несметным скотом четырех видов,
Посевами, ослепляющими взор…
Советское государство по достоинству оценило его
творческий вклад в общенародное дело. Он был в числе
участников первой Декады казахского искусства, проходив-
шей в мае 1936 г. в Москве, и награжден орденом Трудового
Красного Знамени. В декабре 1937-го возглавил делегацию
Жамбылдың хатшысы К. Әбдіқадыров ақынның өлеңдерін
жазу үстінде. 1938 жылғы фотосурет
Секретарь Жамбыла К. Абдыкадыров записывает
песни акына. Фотография 1938 года
Жамбыл балалардың ортасында.
Суретші Ә. Қастеев картинасының эскизі. 1949 жыл
Жамбыл среди детей. Эскиз картины художника
А. Кастеева. 1949 год
От Алтая до Каспия. Атлас памятников и достопримечательностей природы, истории и культуры Казахстана
1. Рудный Алтай
74. Музей Жамбыла Жабаева