Стр. 330 - ТОМ2

330
лалардан жанына өрнекті ыдыстар мен қола әшекейлер
(сақиналар, салпыншақтар, моншақтар) қойылған өліктің
күлі мен мәйіт қалдықтары табылды. Осы олжалардың
сипаты бойынша бұл молалар б. з. д. XIII ғ. жатқызылады
және Сарыарқаның оңтүстік бөлігі мен Батыс Жетісуға
тараған андроновтық мәдени-тарихи қауымдастықтың
ескерткіштер типіне тән болып келеді. Қола дәуіріндегі Шу-
Іле тауларының (I Таңбалы, III Ойжайлау) басқа да жер-
леу орындарына ұқсас болып келетін Қожабала зираты
б. з. д. II мыңжылдықтың соңғы үшінші бөлігінде Орталық
Қазақстан далалық тайпаларының Тянь-Шаньға қарай
жылжу жолын байқатады.
Хантау тау аңғарларындағы ең көне петроглифтер
де қола дәуіріне жатады. Олардың ішінде мазмұны мен
стилі жағынан Солтүстік Балқаш маңы жартастық өнер
в сопровождении орнаментированной посуды и бронзовых
украшений (браслеты, подвески, бусы). По характеру этих
находок могильник датируется XIII в. до н. э. и относится к
типу памятников андроновской культурно-исторической
общности, распространенному в южной части Сарыарки
и Западном Семиречье. Подобно некоторым другим мо-
гильникам эпохи бронзы Чу-Илийских гор (Тамгалы I,
Ой-Джайляу III), некрополь Кожабала фиксирует путь про-
движения в послед-ней трети II тыс. до н. э. степных племен
Центрального Казахстана к предгорьям Тянь-Шаня.
Самые древние петроглифы в горных долинах Хантау
также датируются эпохой бронзы. При этом среди них встре-
чаются гравюры, по содержанию и стилю более характерные
для памятников наскального искусства Северного Прибалха-
шья. Однако самые яркие петроглифы Хантау представлены
Жиделісай алқабындағы ХІХ ғасыр қазақ қыстауының қалдықтары
Остатки казахской зимовки XIX века в долине Жиделисай
Алтайдан Каспийге дейін. Қазақстанның табиғи, тарихи және мәдени ескерткіштері мен көрнекті орындары атласы
1. Кенді Алтай
ның атласы
79. Хантау петроглифтері