Стр. 314 - От Алтая до Каспия. ТОМ 1

314
«Карта Нижней Яицкой дистанции до Гурьева городка и до Каспийского моря и кочевых мест киргиз-кайсацкой Меньшой орды
с частью Аральского моря» картасы. 1755 жыл. Әбілқайыр хан жерленген орын шеңбермен белгіленген
«Карта Нижней Яицкой дистанции до Гурьева городка и до Каспийского моря и кочевых мест киргиз-кайсацкой Меньшой орды
с частью Аральского моря». 1755 год. Кружком обозначено место погребения Абулхаир-хана
отыруға шақырған (1708 ж., 1737 ж.), ал 1720–1740 жж. Хи-
уа мен Бұхарадағы өзбек тектілері оның қолдауына мұқтаж
болды, оның үстіне Жоңғар хандығы тарихындағы жауынгер
ойраттардың ең құдіретті билеушісі Қалдан Серен (1727–
1745) Әбілқайырмен құдандалы болуды қалаған. Басқа да
өте мықты бақталастарының қарсылығына қарамастан,
оның беделінің үздіксіз жоғарылап, бәріне үстем болуы
Әбілқайырдың жеке басының қабілеті мен дарынының
арқасында мүмкін болды, соның арқасында ол ХVІІІ ғ. екінші
ширегінде қазақ даласындағы ең қадірлі адамдардың сеніміне
ие болып, өзіне қуатты әлеуметтік тірек тапты.
Кіші жүз бен Орта жүздің батырларының, рубасыла-
рының және қарапайым көшпенділердің арасында
XVIII в., она многократно обозначалась на географических
картах Казахской степи как место погребения хана Младшего
жуза и старшего хана казахов Абулхаира (1710–1748). С того
времени и до середины прошлого века ханский некрополь
постоянно был местом паломничества многих казахов-степ-
няков из самых отдаленных уголков Казахстана и сопредель-
ных с ним азиатских стран. Всех их на это кладбище влекло
далеко не одно только стремление поклониться праху одного
из лучших сынов героического XVIII в., но и таинственное
свечение по ночам на протяжении около 200 лет «святого»
дерева, одиноко возвышавшегося над его малоприметной
могилой.
Алтайдан Каспийге дейін. Қазақстанның табиғи, тарихи және мәдени ескерткіштері мен көрнекті орындарының атласы
27. Хан моласы